Artykuły


Menu:	Artykuły
Start Recenzje Historia Projekty Portrety Featuringi Dyskografia Artykuły Wiadomości Zdjęcia Tapety Teksty Mp3 Wideo Download Subskrypcja Księga Gości Forum Linki Konkurs Autor	PROJEKTOR: O Lansie W Hip-Hopie, Nartosankach I Chłodnym Łokciu Mamy Miłosza... Piotr Tarasewicz, 2006.04.14 Kilka dni temu rozmawialiśmy z Puq'iem, Minixem, Miłoszem i Fokusem. Tutaj znajdziecie zapis tej rozmowy. Forma wywiadu jest nastepująca - my rzucamy hasła wy je rozwiajacie. Pierwsze z nich to "polski hip-hop"... Fokus: Nie wiem, nie słucham. Miłosz: No okazyjnie. Dużo dziwnych rzeczy niepotrzebnych i bardzo mało różnorodnych. Na przykład? Miłosz: Na przykład niepotrzebne rzeczy? No to są te niepotrzebne. Nie będę wymieniał bo jeszcze mnie zastrzelą (śmiech). Czyli co, nie słuchacie w ogóle hip-hopu? Miłosz: Polskiego? Nie, ja tylko sprawdzam płyty i odstawiam je na półki. Rzadko kiedy mi się coś podoba tak naprawdę. A co ci się ostatnio spodobało? Miłosz: Z polskiego hip-hopu? Ego, bardzo dobra płyta i Fisz. Co się wam podobało? Minix: Ego. Puq: No Ego. Minix: Ego, taki zespół, o którym nikt nie słyszał. Miłosz: Taki zespół Projektor nagrał zajebistą płytę (śmiech). A co sądzicie o tym, że polska scena hip-hopowa, z mojego punktu widzenia, czyli osoby wychowanej na rocku, coraz bardziej się rozmydla. Ludzie chcą przekazać coraz mniej konkretnych treści a coraz więcej jest historii o niczym do nikogo w zasdzie nie adresowanych. W zasadzie jest to taki nieustanny autolans. Lansuję się przez utwór, potem przez następny utwór, a potem jeszcze przez następny. Puq: Dzieje się po prostu mniej więcej to samo co w Stanach. Fokus: Jeżeli nie wiadomo o co chodzi, to chodzi o pieniądze. Miłosz: Najprościej jest zrobić najprościej i na tym zarobić. A że takie jest społeczeństwo, że łapie za szybko pewne rzeczy i się tym jara to znaleźć niszę i zgrać gówno na tracki i potem to gówno sprzedawać a ludzie się tym gównem jarają to jest już ich sprawa. Jest mało oryginalnych rzeczy. Niech tak robią, wtedy jest przynajmniej miejsce dla innych, którzy mają szansę zasłynąć albo pokazać się z tej strony, że mogą do tego podejść w sposób odważniejszy i dojrzalszy. Szołbiznes... Fokus: Zróbmy tutaj... Miłosz: Shooooowbiznes. Minix, powiedź coś o szołbiznesie. Minix: Jasne, ja to mogę najwięcej na ten temat powiedzieć. Istnieję w ogóle coś takiego jak szołbiznes w Polsce? Fokus: No na pewno istenieje. Puq: Wszędzie istenieje. Miłosz: Taki najgorszy. Fokus: Ale trudno powiedzieć w jakim stopniu nas to dotyczy. Miłosz: Im dalej od tego tym lepiej. Najmniejszym kosztem się w to wkręcać i jak najmniej tym żyć. Im więcej tym tego tym gorzej. Czyli nie czujecie się częścią polskiego szołbiznesu? Miłosz: Nieee. Puq: To jest mniej więcej tak jak gadałeś. Jak jakiś raper poczuje już szołbiznes, to w 70-80 procentach takich przypadków, to się kończy tak, że powstają kawałki o niczym. Wiedzą wtedy po prostu jak uderzyć żeby zarobić. Miłosz: Trzaskają płyty po 13 numerów, tylko po to żeby wyszła, bezsensownie i bez serca. Powielacze, jeden za drugim. To jest sześć płyt, które mają tych samych 13 kawałków, po prostu inaczej zrobionych. Muzyka jest dla mnie... Fokus: Wszystkim. Puq: W tym momencie wszystkim. Miłosz: Wszystko co jest wokół muzyki to jest obok niej. Muzyka wszystko klei tak naprawdę. Scena pozwala mi na... Fokus: Dziwne sformułowanie Scena, w sensie grasz koncert i jesteś na scenie... Miłosz: Ahaaaa. Zrobić z siebie idiotę (śmiech). To jest najlepsze wyjście. Nie no fajnie, wiadomo kontakt z ludzmi. Minix: Pokazać coś ludziom, pokazać swoje umiejętności, bawić się z nimi. Miłosz: Pokrzyczeć trochę po nich. Poprzeklinać przy ludziach. Puq: Na scenie się można fajnie wyżyć. Nie zrobisz tego w studiu. W studiu się bardziej zastanawiasz jak to ugryźć, jak zrobić żeby było ładnie, a na scenie już robisz wszystko po swojemu. Jeszcze parę fajnych dopalaczy i... Miłosz: No... (śmiech). Puq: I się wyżywasz. Mógłbyś rozwinąć temat dopalaczy? Puq: No wiadomo, piwko - jedno, drugie. Nie za dużo bo potem się różnie gra. Miłosz: Nie no, dobrze się gra. Puq: Znaczy się tobie. Miłosz: (śmiech) Minix: Szczególnie jak się oblejesz. Miłosz: A potem są takie zdjęcia - plamy mam, chodzę dziwnie, mikrofony mi spadają. Nie no scena jest najlepsza. Po to się chyba to robi. Robimy płytę po to, żeby ją potem "śpiewać na scenie". A co byście powiedzieli o publiczości w Polsce? Fokus: Jest rewelacyjna. Miłosz: To też zależy... Fokus: Jest badzo dużo czynników, które się składają na dobry koncert albo na zły, ale zasadzniczo ludzie są bardzo fajnie, żywiołowo nastawieni. Zawsze i wszędzie. Miłosz: Głównie na Śląsku. Tam jest niemożliwie. A są miejsca gdzie ludzie są zblazowani? Puq: Jeżeli na koncert nie przychodzą ludzie przypadkowi to jest fajnie. Inaczej to wygląda jak jest koncert z ludźmi z przypadku. Bo i takie się zdarzają. Fokus: Chyba, że to są plenery. Miłosz: No, dokładnie. Ale większość koncertów w Polsce jst spoko, naprawdę. Puq: Nie wiemy jak na zachodzie. Może kiedyś się dowiemy. Jakieś ciekawe historie związane z koncertami - śmieszne lub smutne? Miłosz: Ja cię kręcę... Fokus: Raczej na afterkach... Miłosz: Mi się zdarzają na każdym (śmiech). Możesz coś przytoczyć? Miłosz: Nie no na każdym koncercie jest ekstra. Mamy taki skład ludzi, którzy z nami jeżdzą, że nigdy nie jest tak, że przychodzimy i traktujemy to jako jakiś odgórny artyzm, że wchodzimy do klubu dopiero jak jesteśmy gotowi do grania, że odstawiamy jakies "ammmmm" (tu odsylamy do plików video). Wchodzimy do klubu, bawimy się i jak przychodzi ten moment żeby pojawić się przed tymi ludźmi i się z nimi trochę pobawić nie na parkiecie tylko w zależności publiczność - raper, to jest szaleństwo. Zawsze jest ciekawie, zawsze mamy ze sobą ekipę najbliższych ludzi, który to robią się tym jarają. I ten koncert trwa dla nas o wiele, wiele dłużej, to nie jest tylko sam występ tylko cała jazda, tam i z powrotem, same ciekawe rzeczy powstają. Zawody w busikach. Zawody w czym? Miłosz: W wiszeniu na palcach (śmiech), najgłupsze słowa, z nudów się różne dziwne rzeczy robi. Najgłupsze słowo jakie wymyśliliście? Miłosz: Nartosanki (śmiech). No jeszcze "pacha" jest głupim słowem. Coś tam jeszcze było, nie? Fokus: Wiaderko (śmiech). Wiaderko w jakim kontekście? Miłosz: Po prostu - nartosanki, pacha i wiaderko. Fokus: Na zasadzie drewnianych i metalowych słów. (śmiech) Minix: A co do smutnych akcji, to te zdarzają się przede wszystkim z akustykami. Właśnie, a co trzeba w Polsce zrobić, żeby koncert był nie tylko fajną interakcją między widzami i wami ale żeby koncert był naprawdę dobry? Miłosz: Mieć broń (śmiech). Minix: Teraz się już na ogoł zdarza, że kluby kupują fajny sprzęt, który jest naprawdę dobry ale jeżeli chodzi o sprawę akustyka i organizację to.... Miłosz: Szczególnie jeśli chodzi o Minixa, on jest beatboxerem, to tym bardziej potrzebuje tego kontaktu z akustykiem, żeby ten mu mikrofon dobrze dostroił, żeby wszystko dobrze brzmiało. Minix: Starmy się niekiedy sami kształcić i podchodzić do akustyka żeby z nim porozmawiać i czasem samemu to zrobić. Fokus: Przede wszystkim ważne jest to, żeby wszysy zainteresowani, którzy zajmują się innymi kwestiami koncertu - organizatorzy, menadżerowie, bar itd, byli zadowoleni. To też się wiąże z finansami - żeby każdy został opłacony. Często się dzieje tak, że najważniszja ekipa dostaje pieniądze a inne ekpiy nie, mimo, że miały obiecane, że dostaną. Wtedy nie można się fajnie bawić. Miłosz: Wtedy się zaczynają kwasy. I co w takich sytuacjach robicie? Miłosz: Bierzemy pieniądze i spadamy (śmiech). Nieee, no nic nie możemy zrobić bo to nie od nas zależy. Jak wygląda tłumaczenie kolesiowi w klubie, który wcześniej zrobił 20 koncetów grupy Dżem, 16 Lady Pand, 10 T.Love, żeby dobrze ustawił wszystko pod beatbotx. Fokus: Mówi mu się na przykład żeby bardziej podkręcił basy, bo te w tym wypadku muszą być badziej dynamiczne. Ale chodzi mi o to czy on potrafi to zrobić? Fokus: Jeżeli jest z nim jakiś kontakt, jeżeli mówi się coś do mikrofonu i ta osoba to robi, to wtedy jest z nim kontakt, jeżeli on tego nie robi, to wtedy się starasz jakoś do niego dotrzeć. Miłosz: Czasem jest tak, że człowiek nie jest na to przygotowany. Fokus: Na przykład wajhę powinnien podciągnąć, nie? Miłosz: Nie przygotował się bo nie rozumie, że to ma chodzić głośniej i myśli, że to powinno jak wokal chodzić. Tak przykładowo. Albo jazdy jakieś z sidikami - nie potrafią zrozumieć rozmieszczenia sprzętu na scenie. Nie rozumieją tego, że oni nie mogą mieć sidika przy sobie tylko musi go mieć nasz dj. To już jest najgorsze. Trzy nazwy - Straho Instrumentals, Miraż i Projektor - co one tak do końca znaczą, bo promocja płyty była na tyle tajemnicza, że chyba nie wszyscy do końca pojęli. Puq: Straho Instrumental to wiadomo Rahim, który robi bity. Tak się podpisuje od dawna jako producent muzyczny. Miłosz: Miraż to jest tytuł naszej plyty i nazwa którą żyjemy od pewnego czasu. A Projektor, to jest nasza nazwa, którą żyjemy jeszcze dłużej i działamy w takiej ekpie. Ja mam takie pytanie, chciałbym, żebyście wbrew pozorom odpowiedzieli na nie poważnie: jak tłumaczycie rodzinie czym się zajmujecie? Miłosz: Z mojej strony, w sumie nasze rodziny mogę powiedzieć, bo znam ich wszytkich, nie znam jedynie rodziny Fokusa, wszyscy wiedzą czym się zajmujemy i nas wspierają. Moi rodzice mnie ogromnie wspierają. Mama Miniego przecież zawsze też jest za nami - płytę ledwo dostała a przesłuchała całą. Nie było takiej bariery mentalne typu zorzumieć, nawet nie tylko muzykę ale kulturę, wejście w cały ten świat. Wiadomo, że to nie jest takie proste? Minix: Na pewno tak było ale to w takich latach początkowych - dziewiędziesiąty któryś rok, chodzenie w szerokich portkach, wtedy się dziwili o co w tym chodzi... Fokus: Tym bardziej, że nie jest trudno to wszystko wytłumaczyć, bo są tego jakieś efekty fizyczne, w sensie że płytę można przynieść do domu i powiedzieć "to właśnie nagrałem". I staremu się puszcza jakieś takie rzeczy, tak więc oni wiedzą o co chodzi. Krytytują? Wchodzą w polemiki? Mówią otwarcie co się im podoba a co nie? Miłosz: Moja mama zawsze tak gada, ale ona z reguły jakies dziwne jazdy ma więc ją szybko uciszam, a ojciec konkretnie podchodzi bo też się wychował na kupie konkretniej muzyki i we mnie też tę muzykę jakoś przemycił. Czasami o tym gadamy, o tym co ja robię, podrzuca jakieś pomysły, ja w sumie muzyką coraz mniej się zajmuję, teraz głównie pisaniem tekstów ale czasami ma dobre pomsyły. Coś podrzuci, posłucha, oceni i naprawdę zna się na tym. Podchodzi do tego jak do kolejnego gatunku, który ma okazję poznawać. Najbardziej lubi zachodnią scenę i potrafi nawet czasem podkradać mi płyty. A moja mama płytę Fokusa i Rahima - Pokahontaz w samochodzie ma załadowaną cały czas - furga non stop. To musi być fajny obrazek na skrzyżowaniu - otwarte okno i ... Miłosz: Chłodny łokieć, rozumiesz, lans, 43 na karku i jedzie... Czesław Lans! Rozmawiali: Marcin Cichoński i Piotr Tarasewicz Wywiad przeprowadzono 12 kwietnia 2006 roku na Jelonakch w Warszawie.
	All rights reserved. Wszelkie prawa zastrzeżone. © 2002 serwis www.pfk.one.pl